Ο πρώτος από τους τρεις κατακλυσμούς της ελληνικής μυθολογίας, ονομάστηκε Ωγύγιος κατακλυσμός. Συνέβη όταν βασίλευε ο Ωγύγης στην Βοιωτία. Ερευνητές πιστεύουν ότι οφείλεται σε απότομη υπερχείλιση της λίμνης Κωπαΐδας στην περιοχή. Άλλες πηγές σχετίζουν αυτό τον κατακλυσμό με την Αττική. Αυτή την άποψη υιοθετεί και ο Αφρικάνος, ο οποίος αναφέρει ότι η κατακλυσμός συνέβη όταν βασιλιάς του Άργους ήταν ο Φορωνεύς (κατά τον ιστορικό Ακυσίλαο).
Διαφορετικές χρονολογίες έχουν προταθεί για τον κατακλυσμό, μερικές είναι: 9.500 π.Χ (Πλάτων), 2.136 π.Χ (Βάρρων) και 1.796 π.Χ (Αφρικανός).
Ο Ωγύγης επέζησε του κατακλυσμού,όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα κατάφεραν . Μετά τον θάνατο του ίδιου και λόγω των καταστροφών που προκλήθηκαν, η Αττική έμεινε χωρίς βασιλείς για 189 έτη μέχρι την εποχή του Κέκροπα (ή Κέκροψ ο διφυής).
Από το όνομα του Ωγύγη προέρχεται και το τοπωνύμιο Ωγυγία, ένα φανταστικό νησί που αναφέρει ο Όμηρος στην Οδύσσεια.
Στην Ελληνική μυθολογία, ο Δάρδανος ήταν γιος του Δία και της Ηλέκτρας, θυγατέρας του Άτλαντος, και ιδρυτής της πόλεως Δαρδάνου στο Όρος Ίδα της Τρωάδος.
Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς ισχυρίζεται ότι η πατρίδα του Δαρδάνου ήταν η Αρκαδία όπου ο Δάρδανος και ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιασός (ή Ιασίων) κυβέρνησαν ως βασιλείς μετά τον Άτλαντα. Ο Δάρδανος παντρεύτηκε τη Χρυσή, θυγατέρα του γίγαντα Πάλλαντα, από την οποία απέκτησε δύο γιους: τον Ιδαίο και το Δείμα. Μετά από μία μεγάλη όμως πλημμύρα, οι επιζώντες, που ζούσαν στα βουνά που είχαν μετατραπεί σε νησιά, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η πρώτη παρέμεινε με το Δείμα βασιλιά ενώ η άλλη έφυγε μακρυά, καταλήγοντας τελικά στο νησί Σαμοθράκη. Εκεί ο Ιασός (Ιασίων) κεραυνοβολήθηκε από τον Δία όταν ερωτεύθηκε την θεά Δήμητρα στην προσπάθειά του να συνευρεθεί μαζί της. Ο Δάρδανος και ο λαός του βρήκαν τη γη φτωχή και οι περισσότεροι από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην Ασία.
Άλλες καταγραφές δεν αναφέρουν ούτε την Αρκαδία ούτε την Εσπερία, αν και αναφέρονται σε πλημμύρα και μιλούν για τον απόπλου του Δαρδάνου από τη Σαμοθράκη στην Τρωάδα.
Ωστόσο μια άλλη καταγραφή αναφέρεται από τον Βιργίλιο στην Αινειάδα, ότι ο Αινείας σε ένα όνειρό του μαθαίνει από τους προγονικούς Πενάτες ότι ο "Δάρδανος και ο Πατέρας Ιάσιος" και οι Πενάτες οι ίδιοι προήλθαν από την Εσπερία που αργότερα ονομάστηκε Ιταλία.
Ο Δευκαλίων είναι ο σύζυγος της Πύρρας, κόρης του Επιμηθέα και της Πανδώρας: ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα. Ήταν γιος του Προμηθέα και της Πανδώρας ή της Κελαινούς ή της Κλυμένης του Ωκεανού κατά τον Διονύσιο της Αλικαρνασσού.
Κατά τον Αυγουστίνο Ιππώνος, ο Δευκαλίων και ο Προμηθέας ήταν σύγχρονοι του Μωυσή
Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα είναι η αρχαία Ελληνική εκδοχή του κατακλυσμού που αναφέρεται σε παραδόσεις πολλών αρχαίων πολιτισμών.
Την εποχή που στη Θεσσαλία βασίλευε ο Δευκαλίωνας, ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλο το χάλκινο γένος των ανθρώπων που ήταν διεφθαρμένoι. Ο Δευκαλίωνας λοιπόν πληροφορήθηκε από τον πατέρα του, Προμηθέα, για την επερχόμενη καταστροφή, κατασκεύασε ένα πλοίο, συγκέντρωσε τα απαραίτητα εφόδια για την επιβίωση τους και επιβιβάστηκε στο πλοιάριο μαζί με την γυναίκα του.
Όταν οι βροχές που έστειλε ο Δίας σταμάτησαν, το πλοίο του Δευκαλίωνα προσάραξε πάνω στην κορφή του Παρνασσού (ή στο όρος Αίτνα ή στον Άθω της Χαλκιδικής ή στο όρος Όθρυς στη Θεσσαλία κατά τον Ελλάνικο) και ο Δευκαλίων και η Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά και έκαναν θυσία στον Φύξιο Δία. Προκειμένου να αναγεννηθεί το ανθρώπινο γένος, άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους: οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες.
Από την πρώτη πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίωνας προήλθε ο Έλληνας, γενάρχης των Ελλήνων. Οι άνθρωποι που δημιουργήθηκαν από τις πέτρες ονομάστηκαν λαός, δηλαδή οι άνθρωποι που γεννήθηκαν από τις πέτρες (αρχαία ελληνικά: λας=πέτρα)
O Στράβων αναφέρει ότι στην ακτή της Φθιώτιδας υπήρχαν δυο μικρά νησιά που είχαν πάρει το όνομά τους από το Δευκαλίωνα και την Πύρρα.
Στον περίβολο του ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα υπήρχε στα αρχαία χρόνια, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, ένας τάφος, όπου σύμφωνα με την παράδοση ήταν θαμμένος ο ΔευκαλίωναςΣχόλια : Αυτό που μου έκανε εντύπωση σε αυτές τις ιστορίες είναι η μεγάλη περίοδος χωρίς διακυβέρνηση της Αττικής , 189 χρόνια έμειναν ακυβέρνητοι . Τι είδους καταστροφή άφησε την Αττική δυο αιώνες σχεδόν σε τέτοια μοίρα ; Σημειώστε ότι προϋπήρχε σαν πολιτισμική κοινότητα και είχε Βασιλεία. Και ένα δεύτερο είναι ο επόμενος βασιλιάς της και πρώτος της Αθήνας ο Κέκροψ ο διφυής ήταν ένας ερπετικός , μισός φίδι , και από την μέση και πάνω άνθρωπος. Περίεργο dna τον προίκισε η φύση . Το πώς ένα τερατόμορφο ον σαν τον Κέκροπα βασίλεψε τους ανθρώπους της εποχής εκείνης είναι επίσης άξιο συλλογισμού.
ΠΗΓΗ : Bικιπαίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου